خانه 4

سخن مدیرعامل

امروزه سازمانها دریافته اند که هیچ چیز به اندازه دانش نمی تواند آنها را در دنیای رقابتی نگه دارد لذا بیش از هر چیز کارکنان سازمان به عنوان صاحبان دانش و مهمترین سرمایه سازمان مورد توجه قرار گرفته اند.
اما آیا این کارکنان که از آنها به عنوان صاحبان دانش و سرمایه های سازمان یاد شده است ، می توانند به درستی و به آن گونه که شایسته است ، دین خود را به سازمانشان ادا کنند یا خیر؟
گروهی از کارکنان که در یک واحد سازمانی مشغول به انجام وظایف کاری خود هستند عملکرد آنان نسبت به یکدیگر چگونه سنجیده می شود؟
گروهی از واحد ها که در یک فرآیند سازمانی هر کدام به نوعی در جهت پیشبرد اهداف سازمان تلاش می کنند تا چه اندازه در کار خود موفق هستند ؟
گروهی از فرآیند ها که در یک سازمان از جهات گوناگون ( مراحل پیشرفت یک پروژه طبق نقشه ها و استاندارد های موجود ، بالا بردن کیفیت محصول و حجم تولید ، میزان کاهش ضایعات در اثر تولید ، کنترل موجودی و انبارداری ، آموزش منابع انسانی ، نیازسنجی و اثربخشی دوره های آموزشی ، یکپارچه سازی اطلاعات درون سازمانی ، حسابداری و خزانه ، فروش محصول و غیره ) در تلاش هستند چگونه می توان میزان مسئولیت پذیری هرکدام را در حیطه کاری خود مورد سنجش قرار داد ؟
آیا در تمامی این زمینه ها معیار سنجشی وجود دارد یا خیر ؟
آیا این سنجیدن و مقایسه ها مثمرثمر می باشد و یا موجب تخریب می شود و اثرات بدی بر بدنه سازمان خواهد گذاشت؟
پاسخ تمامی این سوال ها زمانی آشکار می شود که سازمانها به گونه ای طراحی شوند که که بتوانند دانش سازمانی خود را شناخته ، آن را احصاء و ذخیره کرده و در موقع لزوم از آن بهره برداری نماید و همچنین نیازهای دانشی خود را شناخته و از اطلاعات و دانش جدید به نحو احسن استفاده کنند.
مجموعه این عوامل پارادایم جدیدی در عرصه مدیریت بنیان نهاده است که از آن به عنوان مدیریت دانش یاد می شود .
برای طراحی و پیاده سازی مناسب مدیریت دانش راه کارهایی وجود دارد که شرکت داده کاوان تاوپویا با توجه به شناخت فرهنگ بومی وسازمانی هر شرکت و با تکیه بر تکنولوژی های کارساز و ابزارهای فناوری اطلاعات و ارتباطات (داشبورد مدیریت و هوش تجاری ) اقدام به طراحی ، پیاده سازی ، راه اندازی و بهره برداری مفید و اثربخش از دانش سازمانی برای سازمانهای مختلف خواهد نمود.